So, you're not married yet? 

No, two weeks from Saturday. 

I'm not too late. 

Are you absolutely positive you're doing the right thing? 

- Positive? - About getting married? 

- I'm never absolutely positive. - So you could be doing the wrong thing. 

- No, I'm pretty sure I'm doing the right thing. - Great. 

- Why is that great? - In your apartment, you told me to do the wrong thing. 

Now, you are not doing the wrong thing. You're doing the right thing. 

It's safe to say you're not following your own advice, 'cause if you were, 

you would definitely not be marrying this man, Charles. 

- Because I would be doing the right thing. - Precisely. 

In some strange way, you're starting to make sense. 

Good. Do you have any idea what it's like to be in love with someone. 

who's about to marry someone else? 

Someone totally magnificent, someone who walks into a room and lights it up like the sun? 

Someone who you know is lying to herself? 

- Lying? - Convincingly, yeah. Very, very much so. 

- About what? - That you don't love me, 

when I know at least in some way you do. 

- And how do you know that? - Portia, 

I have done everything inside and out. 

- But that stuff doesn't matter to me. - Well, something matters, 

'cause I'd have to believe if nothing mattered, you'd love me. 

and not some man whose chin could sink the Titanic. 

- What? See? It's true, isn't it? 

I'm sorry. Does he light you up like this? Does he make you laugh? 

Nobody makes me laugh like this. 

Good. Then admit it. Admit that you love me. 

- Give me one kiss. - Oh, God. 

That's all. One quick kiss. Just one kiss. 

could not jeopardize a glorious marriage. 

Besides, it would also explain to me why your pulse jumped from 66 to 102 beats per minute. 

Your respiration rate has doubled. You're putting out clouds of pheromones. 

- It's not fair to read me like that. - I know. Love isn't fair. 

I'm reading your heart. I'm asking you to follow it- begging you. 

Begging is supposed to be humiliating. I don't care. 

I love you, Portia. I loved you the very first moment I saw you. 

#BicentennialMan

Goddamn it, Andrew. 

- If you're gonna succeed at this thing- - What thing? 

This thing you're trying to do- you've got to stop being so damn deferential. 

- I can't help being deferential. It's built in. - Then change. 

Change? I have changed. 

I don't mean on the outside. Change on the inside. 

- Take chances, make mistakes. - Mistakes? 

Yes! Sometimes it's important not to be perfect, okay? 

- It's important to do the wrong thing. - Do the wrong thing? 

- Yes! - Why? Oh, I see- to learn from your mistakes. 

No, to make them. 

To find out what's real and what's not. To find out what you feel. 

Human beings are terrible messes, Andrew. 

I'll grant you that. I see. 

This is what is known as an irrational conversation, isn't it? 

No, this is a human conversation. 

It's not about being rational. It's about following your heart. 

- And that's what I should do? - Yes. 

And you have a heart, Andrew. You do. 

I feel it. I don't even believe it sometimes, but I do feel it. 

And in order to follow that heart, 

one must do the wrong thing. 

Yes. 

Thank you.

One is glad to be of service. 

#BicentennialMan

E                                  F                             G                  Am

اسمشو تقدیر نذار       جدایی تقصیر تو بود      همیشه یکی کم میاره       این دفعه نوبت تو بود

E7                                  E                          F                                  G              Am

اگه دوباره دیدمت        شرمنده از خودت نباش   زندگی اینه عزیزم             یکی میره یکی میاد

Am

(واسه همینه بعد تو به کسی دل ندادم

G

آره به قول تو من یه احمق ساده ام

E                                                 F

زود باورم میشه وقتی هرکی هرچی میگه)۲

Am

خوب ولی بدون میگذره این روزا یه روزی که

G

تقاص قلب خورد منو پس میدی یه جوری که

E                                             F

دنبالم میگردی اما منو نمی بینی دیگه

E                        F                            G                                      Am

من به یه جایی می رسم         که واسه لحظه دیدنم      باید سر و دست بشکنی

E                                F                              G                                     Am

می خوای از نو شروع کنیم       من توی قله هام ولی      متاسفم عزیزم نمی تونی

واسه همینه .

دوش چه خورده‌ای دلا راست بگو نهان مکن
چون خمشان بی‌گنه روی بر آسمان مکن

باده خاص خورده‌ای نقل خلاص خورده‌ای
بوی شراب می زند خربزه در دهان مکن

روز الست جان تو خورد میی ز خوان تو
خواجه لامکان تویی بندگی مکان مکن

دوش شراب ریختی وز بر ما گریختی
بار دگر گرفتمت بار دگر چنان مکن

ای دل پاره پاره‌ام دیدن او است چاره‌ام
او است پناه و پشت من تکیه بر این جهان مکن

ای همه خلق نای تو پر شده از نوای تو
گر نه سماع باره‌ای دست به نای جان مکن

نفخ نفخت کرده‌ای در همه دردمیده‌ای
چون دم توست جان نی بی‌نی ما فغان مکن

کار دلم به جان رسد کارد به استخوان رسد
ناله کنم بگویدم دم مزن و بیان مکن

ناله مکن که تا که من ناله کنم برای تو
گرگ تویی شبان منم خویش چو من شبان مکن

باده عام از برون باده عارف از درون
بوی دهان بیان کند تو به زبان بیان مکن

به نام بخشنده بزگ داور بر حق به نام خداوند ایثار و انصاف

خارم اگر از خاری خارم تو مپنداری
دانم که مرا با گل یکجا تو نگهداری

گل راتوبه آن گوئی کزعشق معطرشد
آن گل که فقط گل بود درحادثه پرپرشد

سودای تورا دارم من از دل و از جانم
گفتند که پیدا شو دیدند که پنهانم

گفتند که پیدا کن خود را و تو را با هم
گفتم که پیدا هست در هر نفسس آدم

پیداست و من پنهان من در تن واو در جان
یک آن نظری کردم در خود گذری کردم

دیدم که نه در دوری نزدیک تر از نوری
در راه عبور از تو من این همه دور از تو
یک عمر نیاندیشم هیهات تو در خویشم
چشم است که بینا نیست در عشق که اینها نیست

مسعود فردمنش

دوست خوب ام که ترانه سروده به نام "مگر نمیدانی"، صوت ضبط شده ای که خودش ترانه را خوانده بود برایم فرستاد، شاید چندین بار گوش دادم و هر از گاهی هم در مسیر سفرام به سیستان و بلوچستان به ترانه با خودم بازخوانی میکردم. این ترانه را با اجازه خودشان منتشر کردم.

***

ای یارم

ای یارم
ای بی وفای دیرینم 
بسوی تو ایم اگر دوباره پر بگیرم 
امشب، برای چشم تو
برای دنیایم
دلی شکسته تر ز هرشبم دارم
چرا نمی ایی مگر نمیدانی
که مانده ام تنها، پر از پریشانی
مگر نمیدانی مگر نمیدانی
که سیل غم برده تمام من مرده
تمام من مرده
تمام من رفته
اگرچه شیرینی اگرچه فرهادم
به بیستون نرفته من
برای دیدن تو جان دادم
برای دیدن تو جان دادم
چو زورق شکسته ام تو ماه صدقافله ای
مگر نمیدانی مگر نمیدانی
چو موج ساحلم تو خشم دریائی ،تو قهر طوفانی
تو ماه تابانی مگر نمیدانی مگر نمیدانی 
ای یارم
زمن چه خواهی
دگر چه خواهی
بر این خرابه ی سیاه من، مگر چه مانده
کسی نمانده
زمن چ خواهی
دگر چه خواهی
در این خرابه ، به جز غم تو 
مگر چه مانده
کسی نمانده
در این خرابه ببین اسیرم
جز رده پای رفتنت ردی نمانده
کسی نمانده
دگر چه مانده

***

عاطفه شریفی

همه ی اهل جهان در سفرند

برخی گوییند که این رهگذران درگذرند

فاصله نیست که در طول سفر بیش شود

عشق و شور است که با رهگذران درگذرند

عشق بی فرجام و جام و آتشش

مهر داغی بر دل و اه و عتش

گفتم ات ای دوست شهر خالی شد از

عشق همچون لیلی و مجنون سرش

باز تا مرز الس رفتی مرد.

در راه تو با ساز و جرس رفتی مرد.

با دیدن اهداف بلند ساز و نی ات خاموش شد!

این راه نکو بود که می رفتی مرد؟!!

باز وصف یار می آید به یاد

از طریق پر ز درد دار او دارد به یاد

از دم و بزم جوان شیرین یاد

از برای آن طریق فرهاد داد

دوست خوب ام که ترانه سروده به نام "مگر نمیدانی"، صوت ضبط شده ای که خودش ترانه را خوانده بود برایم فرستاد، شاید چندین بار گوش دادم و هر از گاهی هم در مسیر سفر ام به سیستان و بلوچستان، ترانه را با خودم بازخوانی میکردم. این ترانه را با اجازه خودشان منتشر کردم.

***

ای یارم

ای یارم
ای بی وفای دیرینم 
بسوی تو ایم اگر دوباره پر بگیرم 
امشب، برای چشم تو
برای دنیایم
دلی شکسته تر ز هرشبم دارم
چرا نمی ایی مگر نمیدانی
که مانده ام تنها، پر از پریشانی
مگر نمیدانی مگر نمیدانی
که سیل غم برده تمام من مرده
تمام من مرده
تمام من رفته
اگرچه شیرینی اگرچه فرهادم
به بیستون نرفته من
برای دیدن تو جان دادم
برای دیدن تو جان دادم
چو زورق شکسته ام تو ماه صدقافله ای
مگر نمیدانی مگر نمیدانی
چو موج ساحلم تو خشم دریائی ،تو قهر طوفانی
تو ماه تابانی مگر نمیدانی مگر نمیدانی 
ای یارم
زمن چه خواهی
دگر چه خواهی
بر این خرابه ی سیاه من، مگر چه مانده
کسی نمانده
زمن چ خواهی
دگر چه خواهی
در این خرابه ، به جز غم تو 
مگر چه مانده
کسی نمانده
در این خرابه ببین اسیرم
جز رده پای رفتنت ردی نمانده
کسی نمانده
دگر چه مانده

***

عاطفه شریفی